Ik geraak de draad wat kwijt, het relaxte Afrika zit helemaal in mij, dinsdag, laatste verhaal, de sectio's.......

Oke, die heb ik inderdaad woensdagochtend weer gezien, hebben allebei een romper gekregen van me , hadden nog steeds dezelfde te grote kleertjes aan van sinds de sectio, mama's zaten al rechtop in bed en voeden de baby's zonder enige problemen. De pleister op de wond blijft 3 dagen zitten, het is ook geen pleister, het is een gaas met een Duc-tape, echt waar ! Dus geen wondcontrole, en geen baby-bad. Hebben ook geen pijn ? Zijn net zo mobiel als mij ! Bikkeltjes die bruine mama's. Ik ga wel de navelverzorging doen en instructies geven. Lekker met spiritus en dotten watten. Ze zijn dankbaar dat ik, de Mzungu, bij hun was en hun wat extra aandacht geef, soort vereerd. Wat alleen er zijn al doet met hun. . Leslie is een ochtend mee en kijkt ook haar ogen uit. Jammer genoeg (voor haar) geen bevalling. Maar we hebben nog een week. Ik show haar het ziekenhuis alsof het mijn ZH is. In de vaccinatieruimte maak ik een film van hoe die mama's die koters op de rug binden.....die zouden bij ons gelijk op de grond belanden. Op de poli kijken we even bij Isabella (Poli-assistente) , das de meest leuke van de hele kudde en we are "age-mates". Ik maak later nog 'n foto want zij is zo leuk. Vervolgens gaat Gladys, (de HIV nurse, die ook op de afd werkt, en bevallingen doet en alles wat passeert) voorlichting geven aan de mama's (van o.a. de sectio's). Gaat over hoe borstvoeding geven, letten op kloven etc etc. Heel goed en met veel passie. Zo kabbelt de ochtend om en gaan we na de lunch naar de Tea-Village (waar we vorige week de kleding brachten) om bloedrukken te meten. Dat vind men interessant. En als die goed is, is de rest ook goed !! Hun gaan nooit naar een dokter, is te ver en er is geen geld. Er is er een met een hoge bloeddruk. Heeft medicijnen gehad, maar die zijn op, geen geld voor nieuwe....tsja....dan maar hoge bloeddruk. Je kan er zo weinig mee.... We praten ook met de mannen over family-planning. Het zijn de meest arme Afrikanen, en het kweekt als de konijnen, liefst 5 kinderen....meer mag ook. En wij maar uitleggen, dat kost veel, kleren en eten en studie etc.......komt niet aan....wordt wat lacherig over gedaan. We zitten in de meest mottige, vol rook staande krotten, met kippen en al erin, anders gaan de roofvogels ermee vandoor. Er wordt een vuur gestookt in zo'n krot en er is geeneens een schoorsteen...beeld ? Die geur zit in hun kleren en haren, niet te doen ! Maar wat zijn ze dankbaar dat ik hun bloeddruk meet......In een van de hutjes zit een jonge mama op de hurken met wel een heel klein hummeltje....3 dagen oud en in dat krot geboren, zondag met hulp van de zus. Mijn hemel ! Gaat door merg en been, en toch lijkt het goed zo. Eerste kindje, er is geeneens water, alleen bruin water uit een sloot, hoe doen ze dat ????? Stroom is ook niet. Kleren hebben ze aan, maar alles is kapot en vuil. Foto's hebben we gemaakt, maar meestal was het te donker en met flits was ook niks. Onbeschrijfelijk, ik kan het niet overbrengen..... Gelukkig hebben we ook een bal en bellenblaas mee, daar zijn mooie filmpjes en foto's van.

Donderdag was het een feestdag en waren we vrij.....ook lekker, op naar Nairobi, is 33 km ver en je rijdt er een uur over. Toerist uitgehangen, olifantenweeshuis bezocht en een keer lekker gegeten bij Java House, das een keten (Oost Afrika) met "normaal" eten wat ook nog eens superlekker is, hadden we in Uganda ook als plekje om bij te tanken.

Vrijdag alweer ! (2de week is bijna om ) Mee naar het schooltje van Leslie (zoals vorige week). En wat hebben ze en wijgenoten !!! Ik had mijn speaker mee en mijn laptop, je moet weten dat geen enkel kind ooit een TV, laat staan een laptop heeft gezien, en dat daar dan ook Pingu en Bumba en K3 en Kabouter Plop op te zien en te horen is ! De filmpjes en foto's spreken boekdelen. Ook heeft Leslie persoonlijk de huur kunnen betalen/overdragen (aan de landlord) van september/oktober/november. 50 E per maand, met dank aan Margaretha en Sylvia, de zus van Les. Les heeft ook een maand geschonken. Geweldig om de genietende en lachende snuiten die zien, vaak met snot en viezigheid overal, maar dat mag de pret niet drukken en ik knuffel ook die met een snotneus. Ze (en wij) hebben een geweldige ochtend gehad. Met dank aan onze rijkdom en luxe.